Afbeelding
Gebaseerd op de memoires van de bekende Italiaanse linguist Gavino Ledda, vertelt PADRE PADRONE het verhaal van de emancipatie van een herdersjongen door de taal die hem wordt aangereikt. Opgroeiend als herder onder het juk van een dominante vader, schotelen de gebroeders Taviani ons een portret voor van een klasse die door armoede geteisterd wordt. In contrast daarmee is er de schoonheid van het Italiaanse platteland dat in al haar aardsheid wordt weergegeven. Aanvankelijk opgenomen voor de televisie, en daarom geschoten op 16mm, won PADRE PADRONE de Gouden Palm op het filmfestival van Cannes. Juryvoorzitter dat jaar was Roberto Rosselini wiens Paisà
de regisseursbroers jaren eerder had geïnspireerd tot de gelofte: als we over tien jaar zelf geen films maken, kopen we een geweer om er een einde aan te maken. De noodzaak ondanks alles iets van het leven te maken is wat er in PADRE PADRONE op het spel staat.
